کمی دانشگاه...

1-اینکه این روزها خبر خوب زیاده و همه راضین و خوشحال ،خوبه،خیلی زیاد خوبه...

اینکه چندین نفر از زندانیان سیاسی آزاد شدند و تو امیدواری که این رقم بیشترو بیشتر بشه هم خیلی زیاد عالیه...

اینکه ریس دانشگاه علامه طباطبایی که فضای واقعا خفقان آوری در دانشگاه درست کرده بودو خیلی از از دانشجویان رو محروم از تحصیل و تعدادی از اساتید که هم راستای ایشان فکر نمیکردند رو محروم از تدریس،عوض شده و دانشجویانش که چند تا از دوستان تو هم جزءشان هستند جشن شادی بگیرندو هرکدامشان بهت زنگ بزنندو بگویند:زهرا،زهرا تموم شد،رفت...و تو خوشحال باشی که بی دردسر لااقل درسشان را میخواننداین هم خیلی زیاد خوبه...

بدبینی تو اما به این همه زیادی خوب بودنها که اینجا این همه ناگهانیش بی سابقه است،کمی خسته کنندست ولی منطقی...منطقت برای ناگهانهایِ خوبِ اینجا اینگونه حکم میکند...

2-در اولین روزهای ورود به دانشگاه جدید برای اینکه یک شروع خوب داشته باشم و بتوانم شاید کمی از روزهای بد گذشته را جبران کنم و کاری کرده باشم،با دیدن اطلاعیه روی سایت دانشگاه و مسابقات روباتیک بین دانشگاهی تصمیم گرفتم که توی تیم دانشگاه عضو بشم  و برای ثبت نام اقدام کردم که با پیام"این مسابقات صرفا برای پسرهاست و از خواهران خواهشمندیم که ثبت نام نکنند"مواجه شدم ...و حالم به کلی گرفته شد...

و اگر این اقدامی برای منزوی کردن زنها نیست پس چیست؟تک جنسیتی کردن رشته های دانشگاهی به نفع مردها در بیشتر دانشگاهها چی؟

پ.ن1:در اینجا زن نبودن واقعا نعمتیست که فقط آقایان از آن برخوردارند...

پ.ن2:امیدوارم زنان فقط هر چهار سال یکبار و در زمان انتخابات اسمشان بر سر زبانها نیفتد...استفاده ابزاری نداشته باشندو از حقوقشان برای رای جمع کردن سخن به میان نیاید و بعد از حماسه آفرینیها فراموش نشوند......